Sunday, January 23, 2011

gajal khusi

समेट्न खोज्छु खुशी उती नै पॊखिन्छ किन
बाढ्न चाहन्छु हाँसो जति ओठ रोकिन्छ किन

धेरै भयो मन मनै आत्मा जलाई बसेको
आफ्नै आत्मा पनि भाग्य संग ठोकिन्छ किन

बाध्य भएकी छु यो मन सधै दुखाउन लाई
पाइला पाइलामा आँसु तिरस्कार भेटिन्छ किन

नौलो जीवनको आशा गर्नु के मेरो भुल हो
लेखीएको तिम्रो नाम पनि त्यसै मेटिन्छ किन

समेट्न खोज्छु खुशी उती नै पॊखिन्छ किन
बाढ्न चाहन्छु हाँसो जति ओठ रोकिन्छ किन

Share

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More